Łuszczyca (psoriasis) należy do grupy dermatoz o charakterze chorób zapalnych. Schorzenie to dotyczy głównie warstwy skórnej, gdzie tworzą się ogniska zapalne w postaci zaczerwienionych grudek występujących miedzy innymi w obszarze głowy, łokci, dłoni czy paznokci. Łuszczyca definiowana jest jako choroba o podłożu genetycznym – dochodzi tu do mutacji genu HLA_Cw6, którego mutacja warunkuje powstanie stanu zapalnego skóry. Przypisuje się również nieprawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego jako jeden z czynników zwiększających ryzyko zachorowania na dermatozę.

Leczenie łuszczycy odbywa się przy użyciu farmakoterapii bądź fototerapii. Alternatywnym sposobem łagodzenia objawów występujących podczas przebiegu choroby jest zastosowanie odpowiedniej diety. Prawidłowy sposób odżywiania będzie uzupełnieniem leczenia medycznego, co pozwoli na uzyskanie lepszych wyników prowadzonej terapii. Dieta osób z łuszczycą powinna być przede wszystkim dietą ubogoenergetyczną. W przypadku nadwagi u osoby chorej powinna zostać zastosowana właściwa dieta redukcyjna, która pozwoli na zmniejszenie masy ciała. Przyrost tkanki tłuszczowej wiąże się ze wzrostem wydzielania prozapalnych czynników, warunkujących nasilenie się objawów łuszczycy. Zmniejszenie ilości kalorii w codziennym jadłospisie przyczyni się do redukcji wydzielania  substancji o działaniu zapalnym.

Oprócz wprowadzenia diety niskoenergetycznej w żywieniu osób chorych na łuszczycę należy zwrócić uwagę na podaż takich składników jak nienasycone kwasy tłuszczowe, związki antyoksydacyjne – flawonoidy, karotenoidy, oraz dobór odpowiedniej suplementacji.

Zdrowe tłuszcze

Jednym z najważniejszych składników odżywczych podczas żywienia w dermatozie, są tłuszcze. W organizmie budują warstwy lipidowe naskórka oraz skóry właściwej. Wśród tej grupy składników istotna jest prawidłowa podaż kwasów tłuszczowych szczególnie nienasyconych z grupy omega-3 i omega-6.

Należyta ilość w diecie nienasyconych kwasów tłuszczowych, skutecznie prowadzi do łagodzenia stanów wysiewowych łuszczącego się naskórka. Niezmiernie ważne jest zachowanie odpowiednich proporcji pomiędzy najważniejszymi kwasami tłuszczowymi omega-6 i omega-3. Stosunek ten powinien wynosić 1:5, gdzie w zwyczajowym żywieniu norma ta zostaje przekroczona do wartości 15:1. Kwasy te rywalizują w przemianach metabolicznych o enzymy układu oksydacyjnego. Kwasy omega-6 warunkują nasilenie się stanów zapalnych w porównaniu do działania kwasów omega -3. U chorych z łuszczycą , którzy włączyli odpowiedni stosunek kwasów NNKT obserwuję się znaczną poprawę stanu skóry, oraz zmniejszenie ryzyka wystąpienia remisji choroby. Zalecenia dietetyczne dotyczą spożywania takich produktów jak tłuste ryby (łosoś, sardynki, halibut, makrela), oleje rybie (tran), oleje roślinne (olej kukurydziany, oliwa z oliwek, olej lniany) z jednoczesnym wykluczeniem produktów pochodzenia zwierzęcego o dużej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych tj. produkty mleczne wysokotłuszczowe, czerwone mięso.

Rola antyoksydantów

Stan zapalny występujący stale w organizmie osoby chorej na łuszczycę, związany jest z pojawieniem się reaktywnych form tlenu powstających na drodze utlenienia związków lipidowych. Tworzące się wolne rodniki są skutecznie zwalczane przez substancje zwane antyoksydantami. Substancje te to głównie związki biologicznie czynne takie jak flawonoidy oraz karotenoidy. Pierwsza grupa to związki takie jak  kwercetyna, epikatechina, kemferol i inne. Występują one w głównej mierze w owocach i warzywach, takich jak: jagody, winogrona, borówki, aronia, papryka czerwona. Druga grupa istotnie ważnych antyoksydantów wspierających obronę organizmu przed stanami zapalnymi to związki z grupy karotenoidów. Do karotenoidów zalicza się substancje takie jak likopen, beta karoten oraz zeaksantynę. Odnaleźć je możemy  w sporych ilościach w pomidorach, papryce, marchwi, jarmużu, kukurydzy, czerwonej kapuście.

Witaminy w przebiegu łuszczycy

Suplementacja witaminowa stosowana w przebiegu choroby powinna uwzględniać odpowiednią podaż witaminy D.  Aktywna forma witaminy D – kalcytriol odpowiada za szereg przemian w organizmie. Przypisuje się jej udział w reakcjach w układzie immunologicznym, poprzez stymulowanie procesów zapalnych będących podstawą do wystąpienia zmian łuszczycowych na skórze. Niedobór witaminy jest powszechny zarówno wśród populacji zdrowej jak i u osób chorych. Naturalnie nasz organizm wytwarza czynną formę witaminy  poprzez ekspozycje na promieniowanie słoneczne. Produkty zwierzęce takie jak ryby tłuste (łosoś, tuńczyk, sardynki), oleje rybie, jaja, mleko i jego przetwory dostarczają około 30% dziennego zapotrzebowania na witaminę. Dlatego  zwłaszcza w okresie zimowym należy sięgnąć po preparaty zawierające witaminę D.

Podsumowanie

Wszystkie wyżej wymienione zalecenia dotyczące diety powinny być zastosowane zarówno w profilaktyce choroby oraz podczas jej przebiegu. Właściwie dobrane składniki diety, pozwolą na minimalizację nieprawidłowych procesów immunologicznych w organizmie, co wpłynie hamująco na rozwój choroby. Jadłospis oparty  na zasadach zdrowego odżywiania w połączeniu z odpowiednimi składnikami diety, wpłynie pozytywnie na przebieg łuszczycy.

W wyborze odpowiednich produktów, które wspomogą nasz organizm podczas choroby, pomoże nam specjalista dietetyk. Dzięki nowoczesnej, zaawansowanej wyszukiwarce dietetyków na https://kcalmar.com/, możemy wyszukać dietetyka specjalizującego się przy tworzeniu jadłospisów w chorobach dermatologicznych. Specjalista żywieniowy dzięki innowacyjnemu oprogramowaniu Kcalmar.pro zbilansuje dietę pod względem indywidualnym, wyznaczy prawidłową podaż energii w ciągu dnia oraz dobierze produkty, które pozytywnie wpłyną na przebieg choroby.